(Op vleugelen van Licht... De Aartsengel Michaël spreekt)

Zielsverwanten 

Zielsverwanten zijn van oorsprong afkomstig uit dezelfde zielengroep, de groep zielen die met elkaar verbonden is en was sinds de eerste incarnatie. In een dergelijke zielengroep, zijn de zielen aan elkaar verwant op een kenmerkende manier, dat hun contact met elkaar typeert. Vaak hoor je mensen zeggen: "Ik heb het gevoel of ik hem al jaren ken". Het is een soort herkenning tussen de zielsverwanten die de onderlinge denkwijze, zienswijze, levensstijl, smaak enzovoorts typeert. Zo kun je in je leven een aantal mensen leren kennen met wie je zo nauw verwant bent, dat je haast zeker weet dat je elkaar al kende voor dit leven. Vaak is dat ook inderdaad het geval en zoeken zielsverwanten elkaar in de verschillende incarnaties telkens weer op. Zielsverwanten delen visies en levensopvattingen met elkaar, voelen zich bij elkaar thuis en voelen een grote verbondenheid met hun zielsverwanten. Tweelingzielen echter, zijn (haast) letterlijk elkaars wederhelft in een liefdesrelatie. Zielsverwanten hebben vaak een bijzonder hechte vriendschapsrelatie, maar hebben geen liefdesband met elkaar. Een mens herkent gedurende zijn leven vaak een aantal zeer speciale vrienden als zielsverwanten, waarbij wel degelijk sprake is van een nauwe band en het aanvoelen van elkaar en elkaars gemoedstoestand, zelfs als de ander niet in de nabijheid is. Zielsverwanten, ook wel 'soulmates' genoemd, hebben ontzettend veel met elkaar gemeen, waardoor herkenning eigenlijk vanzelfsprekend is. Onderling zijn zielsverwanten zich bewust van de overeenkomsten die hen met elkaar verbinden.

Tweelingzielen 

Tweelingzielen hebben een iets gecompliceerdere verhouding. Op het moment dat de ene tweelingziel de andere ontmoet, is er onmiddellijk een gevoel van herkenning en thuiskomen bij elkaar. Er springt als het ware een vonk over van onmiddellijke herkenning en vreugde en zelfs extase, die veel dieper gaat dan bij zielsverwanten. Er vormen zich meteen sterke chakrakoorden tussen de twee personen, die uniek van samenstelling zijn en vanaf de eerste ontmoeting vrijwel onverbrekelijk blijken te zijn. Op een unieke wijze voelen de twee zielen zich met elkaar verbonden en hun aura's vloeien als het ware in elkaar over, alsof de twee aura's één geheel met elkaar vormen. Het ontmoeten van je tweelingziel is dan ook een bijzonder aangrijpende, emotionele gebeurtenis, die je leven voorgoed zal veranderen. Niets zal ooit meer hetzelfde zijn als je eenmaal weet, dat er op deze aarde iemand rondloopt die jou zo volledig aanvult en je zo compleet maakt. Gevoelens van onrust en zoeken zijn verleden tijd.

Dit wil echter niet zeggen dat het altijd puur geluk is en dat je niet meer ongelukkig zult zijn. Het is immers heel goed mogelijk dat beide tweelingzielen getrouwd zijn en allebei een partner hebben die ze geen verdriet willen doen. Als dit het geval is, zal er sprake zijn van een voortdurende pijn en een gemis, over het niet bij elkaar kunnen zijn met degene die je ziel compleet maakt. Het ontmoeten van je tweelingziel wil niet zeggen dat je een liefdesrelatie met hem of haar zult hebben, omdat dat in sommige gevallen onmogelijk kan zijn. De emotionele en spirituele band zal echter nooit meer verloren gaan en zal zo sterk zijn, dat afstand er niet toe doet.

Iedereen heeft een tweelingziel, alleen zal je diegene niet in ieder leven tegenkomen. Ook weet je nu, dat als je hem of haar tegenkomt, het niet altijd mogelijk zal zijn bij elkaar te zijn. Dit kan bijzonder tegenstrijdige gevoelens opleveren. Aan de ene kant geluk, omdat je weet dat de ander er altijd zal zijn, aan de andere kant diepe wanhoop en verdriet, wanneer je van elkaar gescheiden wordt. De trillingsfrequentie in de aura's en de chakra's van de tweelingzielen is echter zo hoog, dat men zelfs in gedachten of in dromen de ander kan zien en het gevoel kan hebben een ontmoeting te hebben. Dit komt door de hoge mate van spirituele ontwikkeling van beide zielen.

Veel mensen vragen zich af wat het nut ervan kan zijn, je tweelingziel leren kennen terwijl een daadwerkelijke hereniging onmogelijk is. Hiervoor bestaan meerdere verklaringen. Het kan voorkomen dat één van beide zielen of zelfs allebei de zielen, tussen twee incarnaties hebben besloten geen fysieke relatie met elkaar te hebben, omdat het karma dat beide zielen wil uitwerken dit niet toelaat. Voordat een ziel incarneert, bepaalt deze immers welke lessen gedurende een volgende incarnatie uitgewerkt dienen te worden. Het kan zijn dat dit de reden is, waardoor hereniging onmogelijk is. Het kan ook zijn dat beide zielen in een ander werelddeel incarneren en dat dit een fysieke band onmogelijk maakt. Dit is ALTIJD een bewuste keuze geweest, vóór het moment van incarnatie. De vraag die men zich tijdens dit leven dan stelt, is waarom je ervoor gekozen hebt om niet samen te kunnen zijn, terwijl je elkaar mogelijk wel letterlijk en figuurlijk tegen het lijf loopt. Waarom een ontmoeting, als dit alleen maar pijn en wanhoop kan veroorzaken? Ook dit kan een onderdeel zijn van het Karma dat uitgewerkt moet worden: het leren om te gaan met enkel een spirituele connectie en geen fysieke hereniging.

De ziel heeft er dan als het ware voor gekozen om dit lijden als onderdeel van de levenslessen te beschouwen, waarmee de ziel in het reine moet zien te komen. In de reïncarnatie-theorie gaat men ervan uit, dat iedere ziel gedurende alle incarnaties zijn of haar tweelingziel minimaal tien keer zal ontmoeten. Dit maakt allemaal onderdeel uit van het leerproces om tot 'verlichting' te komen, waarbij uiteindelijk het lijden kan worden achtergelaten. Pas als beide tweelingzielen op hetzelfde spirituele niveau zitten, zal een fysieke hereniging mogelijk zijn en zullen de twee zielen uiteindelijk in één ziel kunnen versmelten tijdens een gezamenlijk gedeeld leven. Tot die tijd zal er steeds sprake zijn van een toenemend groeiproces, dat zeker niet gemakkelijk zal zijn.

Het kan gebeuren dat de ene ziel zich probeert af te sluiten van de ander om de pijn en wanhoop te doorbreken, die veroorzaakt wordt door het niet samen kunnen zijn gedurende dit leven. Ontkenning en het niet willen erkennen van de tweelingziel zal dan nog meer pijn veroorzaken bij de andere tweelingziel, die wel degelijk beseft wat er aan de hand is. De pijn van het moedwillig verbreken van de relatie die de tweelingzielen met elkaar hebben, of het trachten te doorbreken van de chakrakoorden, is zo onverdraaglijk dat de ziel dit niet kan verwerken en dus niet lang zal volhouden. In zulke gevallen is er vaak sprake van levensstijlen die niet met elkaar overeenkomen, religies die niet met elkaar verenigbaar zijn. Diep in het hart is de herkenning echter onmogelijk af te wijzen. Onbewust is er het weten dat deze ontmoeting op de één of andere manier voorbestemd was. Deze pogingen zijn niet meer dan een ontkenning uit zelfbehoud, om te ontkomen aan de pijn van het gescheiden van elkaar moeten leven. Daarom zullen tweelingzielen elkaar altijd weer opzoeken, om de simpele reden dat de pijn van elkaar niet zien, zwaarder weegt dan af en toe in elkaars nabijheid zijn.

Soms is er jaren geen sprake van een contact of ontmoeting, totdat het moment komt waarop men zich realiseert, dat de ziel een ontmoeting nodig heeft om geestelijk te kunnen 'overleven'. De hereniging zal, hoe pijnlijk deze ook kan zijn door de scheiding die er onherroepelijk op zal volgen, weer een stukje vormen in het groeiproces dat beide zielen ondergaan. Het brengt hen dichter bij elkaar, om op den duur zo een spirituele overeenkomst te bereiken, dat een fysiek samenzijn in een volgende incarnatie wellicht wel mogelijk is. Zodra echter het moment van afscheid nemen gekomen is, zal er sprake zijn van rauwe pijn en wanhoop. Zelfs gevoelens van oprechte rouw behoren tot de mogelijkheden. Hoe vaker de twee zielen elkaar echter ontmoeten, hoe beter zij zullen leren omgaan met hun gevoelens. Dit komt vanzelfsprekend de groei van de beide zielen ten gunste.

De gevoelens die tweelingzielen voor elkaar koesteren, overtreffen het niveau van een 'gewone' verliefdheid. Dit is ook één van de redenen waarom de twee zielen elkaar niet los zullen kunnen laten en elkaar eenvoudigweg moeten aanvullen. Het spreekt vanzelf dat wanneer tweelingzielen elkaar ontmoeten indien deze beide verbonden zijn in een huwelijksband met een ander, het overleven van de huidige, reeds bestaande relatie niet eenvoudig zal zijn, omdat het enige dat de tweelingzielen willen een samenzijn is. Toch zullen beide tweelingzielen niet gaan scheiden om samen te kunnen zijn, omdat dit niet past in hun opvatting van gelukkig met elkaar zijn. Hun geluk zou dan immers gebouwd worden op de fundamenten van een ineengestorte relatie. Dit zal niet gebeuren, omdat de spirituele ontwikkeling van de tweelingzielen en hun gevoel van integriteit zo groot zijn, dat het samenzijn met de andere tweelingziel dan niet optimaal zou zijn. Beide zielen voelen dit aan en als men dit dan toch zou doen, zou je haast niet kunnen stellen dat er sprake is van tweelingzielverwantschap, maar eerder van een grote verliefdheid, waarbij de integriteit van beide partners niet groot genoeg is. Van tweelingzielverwantschap is dan geen sprake. De vergevorderde geestelijke en humane ontwikkeling van beide tweelingzielen zal nooit kunnen toestaan, dat een ander gekwetst zou worden, opdat zij beiden samen kunnen zijn. Daarvoor zijn beide zielen te ver in hun ontwikkeling op alle denkbare niveaus.

Een seksuele relatie tussen tweelingzielen is gevoelsmatig ook niet nodig, omdat beide zielen het lichamelijke ver ontstijgen. Dit wil echter niet zeggen, dat men dit niet zou willen. Het verlangen kan wel degelijk aanwezig zijn, maar het is niet van wezenlijk belang voor hun relatie. Tweelingzielen zullen dus niet hun huidige partners verlaten om samen te kunnen zijn, ook omdat men inziet dat het schijnbaar een les is die in dit leven geleerd moet worden.

Het gebeurt echter wel regelmatig dat in het proces van naar elkaar toe groeien, dat al begint voordat beide tweelingzielen elkaar ontmoeten, de relatie die ze beiden hadden al beëindigd werd. Dit getuigt ervan dat beide zielen toe zijn aan een hereniging op alle vlakken van hun relatie. Indien tweelingzielen de mogelijkheid hebben om een relatie met elkaar aan te gaan, dan zullen alle mogelijke barrières overwonnen kunnen worden en zijn zelfs leeftijd en afstand niet meer van belang. Dit wil echter niet zeggen dat hun relatie probleemloos zal zijn, aangezien ook zij zullen moeten werken aan hun ontwikkeling en de eisen die het leven aan hen stelt. Ook zij zullen hun deel aan moeilijkheden en verdriet te verwerken krijgen, maar hun band zal zo sterk zijn dat zij samen alles zullen kunnen overwinnen door de kracht en diepgang van hun wederzijdse liefde.

Men verlangt niets van elkaar, want beide zielen voelen haarfijn aan wat de ander nodig heeft. Er zal een allesoverheersend gevoel zijn van compleet-zijn, terwijl er voor de ontmoeting en hereniging sprake geweest zal zijn van een gevoel van incompleetheid, een gevoel dat de ziel geen afgerond geheel vormt. Een mooiere vorm van liefde dan die welke tweelingzielen met elkaar ervaren bestaat niet, omdat de ene partner als het ware de ander 'is' en er geen duidelijke scheiding kan worden aangebracht, waar de ene ziel begint en de ander eindigt. Helaas is dit niet voor ieder van ons in dit leven weggelegd, maar enkel het weten dat er op de wereld een andere ziel rondloopt die jouw wederhelft is, zowel letterlijk als figuurlijk, maakt het leven en het lijden dat het leven met zich meebrengt, een stukje minder moeilijk. En al zal het misschien niet in dit leven zijn, er zal een leven komen waarin je 'heel' zult zijn in lichaam en ziel en onsterfelijke liefde zult ervaren.