Dierentolk | Diercommunicator | Dierenfluisteraar

De termen ‘communiceren met dieren’, ‘luisteren naar dieren’ en fluisteren met dieren’ worden vaak door elkaar gebruikt en in wezen heeft het ook heel veel met elkaar te maken. In mijn optiek zijn er wel enkele (subtiele) verschillen.

Intuïtief communiceren met dieren wil zeggen dat je een gesprek aangaat met een dier door middel van gedachten, beelden en gevoelens. Tijdens een gesprek luister je naar wat het dier te vertellen heeft en dit geeft je door aan de persoon van het dier (je fungeert als tolk). Tot zover is het dus exact gelijk aan luisteren naar dieren. Maar communiceren met een dier gaat verder dan dit. Je luistert niet alleen naar wat een dier te vertellen heeft, maar reageert daar ook op. Het is geen eenzijdige vorm van contact (van dier naar mens), maar het is een daadwerkelijk gesprek, te vergelijken met een gesprek dat je hebt met een mens (van dier naar mens en van mens naar dier).

Een kort voorbeeld om dit iets duidelijker te maken is het volgende: Sam is een reu die veel aandacht vraagt en nogal opdringerig is. Iemand die luistert naar dieren legt contact met Sam en vraagt waarom hij zoveel aandacht vraagt op een opdringerige manier. Sam zegt dat hij bang is dat zijn mens niet echt van hem houdt en door aandacht te vragen hoopt hij de bevestiging te krijgen dat zij daadwerkelijk zielsveel van hem houdt. De persoon die naar dieren luistert gaat met dit antwoord naar de persoon (eigenaar) van het dier om te vertellen wat Sam gezegd heeft. Tot zover het stukje ‘luisteren naar dieren’.

Iemand die intuïtief communiceert gaat een stapje verder (in mijn optiek). Die reageert op wat Sam zegt door aan te geven dat de Sam's mens wel degelijk zielsveel van hem houdt. Sam zegt dan dat hij echt bang is dat dit niet zo is, want ze duwt hem steeds weg en ze doet dan wel eens boos naar hem. De dierentolk / diercommunicator legt uit dat ze dat doet, omdat hij zo opdringerig doet en dat ze dat een beetje vervelend vindt. Je legt uit dat ze wel degelijk zielsveel van hem houdt, maar dat zijn gedrag juist averechts werkt. Sam zal het op zijn beurt nog nooit zo bekeken hebben. Hij kan vragen of je echt denkt dat zijn mens van hem houdt, waarop jij kan zeggen: "natuurlijk houdt ze van je en ze wil dat het goed met je gaat en dat je gelukkig bent, anders had ze toch nooit mijn hulp ingeschakeld om contact met je te leggen?". Tijdens dit gesprek krijgt Sam al een stukje bevestiging waarnaar hij zo verlangt en zal er al een verandering tot stand kunnen komen in zijn gedrag. Hij krijgt te horen dat zijn mens van hem houdt, zijn grootste wens is uitgekomen.

Dit tweede voorbeeld is een voorbeeld van een daadwerkelijk gesprek met een dier, het gaat verder dan alleen luisteren naar wat het dier zegt. Je kunt na afloop meer inzichten bieden en meer duidelijkheid geven in de oorzaak van Sam's gedrag. Voor de persoon van het dier zal er meer herkenning kunnen zijn (bijv. het wegduwen en het boos zijn en de manier van praten). Overigens zijn er mensen die hun werk omschrijven als ‘luisteren naar dieren’ en in feite intuïtief communiceren met dieren, de scheidingslijn is heel dun en beide termen worden nogal eens door elkaar gebruikt. Daar is natuurlijk ook helemaal niets mis mee.

Een dierenfluisteraar is iemand die voornamelijk gebruik maakt van lichaamstaal en uitgaat van het natuurlijk gedrag van het dier en werkt vanuit het wezen van het dier. De meeste dierenfluisteraars maken overigens naast lichaamstaal en -houding ook gebruik van intuïtief communiceren met dieren (al is dat soms onbewust), in combinatie met gesproken taal (vaak op zachte, rustige en kalmerende toon tegen het dier praten). Klaus Ferdinand Hempfling en Monty Roberts zijn 2 pioniers op dit gebied bij paarden. Van al deze eigenschappen (lichaamstaal, gesproken taal, natuurlijk gedrag van het dier) kun je bij intuïtief communiceren met dieren ook gebruik maken, zeker als je dicht bij een dier in de buurt bent. Je kunt op rustige en kalmerende toon tegen het dier praten om het gerust te stellen en daarnaast intuïtief contact hebben.

Telepathie met dieren wordt ook vaak gebruikt als term. Telepathie betekent zoiets als 'aanvoelen op afstand'. Veel dierentolken / diercommunicators werken dan ook vanaf een afstand, zonder dat ze een dier ooit in het echt hebben gezien. Maar je kunt ook communiceren met een dier dat je ziet en dat in jouw directe nabijheid is. Er is dan geen sprake van contact op afstand. Vandaar dat ik zelf kies voor de term 'intuïtief communiceren met dieren'. Voor mij dekt dit de lading het beste.  

Mensen die intuïtief communiceren met dieren worden vaak aangeduid met de Amerikaanse term ‘animal communicator’, omdat het intuïtief communiceren met dieren vanuit Amerika is overgewaaid naar Europa. De Amerikaanse Penelope Smith, Carol Gurney en Marta Williams zijn pioniers op dit gebied. Letterlijk vertaald naar het Nederlands kom je op de term ‘diercommunicator’. In de praktijk is ‘dierentolk’ echter de meest gebruikte term;  zowel voor iemand die intuïtief communiceert met dieren, als voor iemand die zijn/haar werk omschrijft als luisteren naar dieren. De term 'dierenfluisteraar' wordt meestal gebruikt voor iemand die het combineert met gedragstherapie. Uiteraard is iedereen vrij in zijn/haar interpretatie. ;-)