Totemdieren | Antilope


Kwintessens: Geestelijke vlugheid en aanpassingsvermogen 

Machtscyclus: Lente en herfst 

 

Alle antilopen, met uitzondering van de NoordAmerikaanse gaffelantilope, werpen hun gewei af. Zoals bij alle dieren met hoorns of een gewei bestaat er een nauwe correspondentie met het voorhoofds- en het kruinchakra en alle aspecten van de geest. Antilopen zijn symbolen van geestelijke lichtvoetigheid en een snel bevattingsvermogen, dankzij welke we ook in de moeilijkste omgevingen kunnen overleven. De verschillende soorten zijn dikwijls gespecialiseerd in het overleven in verschillende omgevingen - steppen, grasland, bos- en struikgebieden of zelfs moerassen. Ze hebben een dikke, beschermende huid, van soms wel een centimeter dik. De dikke buisharen bevatten grote luchtcellen, die als isolatie dienen in de winter. Ten dele daardoor kunnen ze overleven. 

 

Een antilope als totem hebben kan betekenen dat je je beter moet isoleren of juist meer bloot moet geven. Hij kan je leren hoe je je het beste kunt afschermen en vooral ook goed te timen wanneer wel en wanneer niet. Het is niet ongebruikelijk dat iemand die erg emotioneel of empathisch is op bepaalde momenten wordt opgezocht door een antilope. 

 

Alle antilopen zijn geweldig snel. Sommige kunnen tegen de honderd kilometer per uur halen. Zelfs kalfjes kunnen de eerste dag al rond de veertig kilometer per uur halen. Degenen met een antilope als totem zijn veelal snel van geest. Die gedachten naar anderen overbrengen is een van de dingen die de antilope kan leren. Antilopen communiceren dynamisch met elkaar en zijn zeer nieuwsgierig ingesteld. Kinderen met een dergelijke totem maken vaak hun ouders hoorndol met hun doorlopend gevraag. Hun hoofd en verbeelding draaien onafgebroken op volle toeren. Antilopen waarschuwen elkaar door met de witte vlek op hun romp te spiegelen. De meeste soorten zijn sterk afhankelijk van hun gezichtsvermogen. Ze hebben grote ogen, die een groot gezichtsveld beslaan. Hun gezicht is achtmaal zo scherp als dat van de mens. Zodra de witte vlek opflitst, zien ze hem meteen - ook op verre afstand. In occulte zin kan dit vermogen om in de verte te zien uitgroeien tot helderziendheid en profetische gaven. Hetzelfde wordt nog eens onderstreept door de vertakte hoorns. Als totem kan de antilope je eigen antenne voor hogere paranormale krachten wekken, onder meer helderziendheid. De meeste mensen met deze totem zijn van nature sterk paranormaal begaafd. Ze zijn als het ware geboren in het licht, al beseffen ze het niet altijd. Gewoonlijk voelen ze naderend onheil aankomen en zolang ze maar aandacht aan hun voorgevoelens schenken, zal het lijken dat ze onkwetsbaar zijn - ze ontwijken altijd de rampen die anderen zo vaak lijken te treffen. 

 

De gaffelantilope heeft verder een uitstekend reukvermogen. Bij het eerste teken van gevaar wordt een sterke muskusgeur afgescheiden. Deze totem kan ons daarom leren te 'ruiken' of mensen en situaties wel een goede 'geur' hebben. Het traditionele occultisme kent een vorm van mediumschap die clairaugustus of helderruikendheid wordt genoemd. Sommige mediums en paranormaal begaafden 'snuiven' geuren van geesten of rond mensen op en kunnen deze interpreteren. Dat vermogen kan deze totem helpen wekken. Het is niet ongebruikelijk dat personen met deze totem in de loop van de dag allerlei merkwaardige geuren uit onidentificeerbare bronnen oppikken. Het begint gewoonlijk met de geur van muskus. Mediteer daarom met een muskusgeur om je verbinding met deze totem te bevorderen. 

 

Gaffelantilopenmannetjes houden er dikwijls een harem op na. De vrouwtjes werpen meestal een tweeling op verschillende plaatsen. Voor degenen met deze totem is het niet ongewoon dat met de komst van de lente hun energieën versnipperd raken. Er dienen zich gewoonlijk twee te volgen lijnen van activiteit aan. Ze zijn duidelijk verschillend, al kunnen er verbanden tussen beide bestaan of wellicht zijn ze op hetzelfde moment uit dezelfde bron voortgekomen. Kijk, wanneer er een gaffelantilope verschijnt, altijd uit naar nieuwe mogelijkheden. Ter bescherming van de kalven blijft de moeder, buiten het voeden om, na het baren bij ze weg. Bij hun geboorte hebben de kalven nauwelijks een geur. Zolang de moeder niet de hare achterlaat, zijn ze dus veiliger. Dat impliceert verscheidene dingen. Ten eerste zal aan de zich aandienende mogelijkheden niet veel aandacht besteed hoeven te worden. Ten tweede kunnen de nieuwe mogelijkheden al met een klein beetje zorg een snelle groei doormaken. De gaffelantilope voedt zich met struiken en alsem. Desnoods kan hij maanden of zelfs zijn gehele leven toe zonder water te drinken. Hij haalt water uit de planten die hij eet. De gaffelantilope kan je zodoende leren hoe je je voorraden kunt bijvullen in onverschillig welke omgeving. Hij leert je hoe je door je aan te passen kunt overleven in streken waar normaal geen leven mogelijk wordt geacht. Hij helpt je de levensessentie uit de nog zo dorste levenservaringen te distilleren en er geestelijk een nieuwe visie op te ontwikkelen, zodat je snel naar nieuwe gebieden van je leven kunt verdergaan. 

 

 

Hieronder de links naar de pagina's over de betekenis van totemdieren:

 

Bron: Luisteren naar dieren - Ted Andrews